Eindelijk – de eerste echte mijlpaal in mijn promotie avontuur! Hier een beknopte beschrijving van het onderzoek gepubliceerd in onze open access artikel: Schrammeijer, E. A., van Zanten, B. T. & Verburg, P. H. (2021) Whose park? Crowdsourcing citizen’s urban green space preferences to inform needs-based management decisions. Sustainable Cities and Society. 74, 103249
Parken, en andere stedelijk groen, zijn in vele opzichten belangrijk – ook voor onze gezondheid. Er wonen niet alleen veel dieren, maar ze absorberen overtollig regenwater en verkoelen de stad. Recentelijk is er veel discussie geweest over hoe belangrijk groen is voor mentale gezondheid. Maar, als er meer en meer mensen gebruik maken van het groen kan het zijn dat het minder goed is voor mentale herstel. Daarom is het belangrijk om te weten hoe mensen verschillende soorten groen beleven en gebruiken. Dan pas kan de openbare ruimte ontworpen en beheerd worden zodat het geschikt is voor meerdere behoeftes. We weten dat aantrekkelijke, stille, rustgevende en veilige plekken beter zijn voor mentale herstel. Maar wat is aantrekkelijk, en wanneer is een plek rustgevend? Dit zijn allemaal karakteristieken die subjectief zijn – verschillende mensen kunnen verschillende meningen hebben daarover – en dat maakt ze moeilijk om te meten.
Één manier om te meten hoe mensen het groen gebruiken is met ‘big data’ (bijv. social media) en nieuwe mobiele technologieën (bijv. apps op slimme telefoons en horloges). Veel steden onderzoeken nu hoe ze ‘slimmer’ kunnen worden en digitale infrastructuur kunnen integreren. Deze nieuwe manieren om informatie te verzamelen van mensen (ook bekend als ‘crowdsourcing’) worden als veel belovend gezien. Maar, hoe goed kunnen deze nieuwe technologieën meten hoe grote aantallen verschillende mensen voelen over stedelijk groen en dit vertalen in handige informatie voor ruimtelijk ontwerpers.
Om deze vraag te beantwoorden namen we het Rembrandtpark in Amsterdam als casus gebied. We gebruikten een speciaal ontworpen app voor op een mobiele telefoon (het Mijn Park app) om informatie te verzamelen van mensen terwijl ze in het park waren op bepaalde plekken. We vergeleken dit met andere manieren om informatie te vergaren, zoals simpelweg kijken wat mensen deden, maar ook door data te downloaden van Flickr en de Vebeterdebuurt app.
Wij vonden dat het observeren van mensen samen met de gespecialiseerde app waardevolle informatie gaf over plekken die als prioriteit aangepakt moest worden. Bijvoorbeeld, plekken die onveilig aanvoelde maar wel nog door veel mensen gebruikt werden. De app gaf de meest rustgevende plekken ook duidelijk aan. Social media (Flickr) uploads leken meer een indicatie van gebruiks -hoeveelheid dan -kwaliteit, en zei niets over hoe rustgevend het plek was. Opmerkelijk is wel dat mensen vaker klaagden over afval en andere dingen in de Verbeterdebuurt app op plekken die meer rustgevend en aantrekkelijk werden gevonden.
Dit onderzoek heeft ons niet alleen veel verteld over hoe mensen het Rembrandtpark gebruiken en beleven, maar ook hoe verschillende soorten informatie verschillende inzichten kunnen geven. Bijvoorbeeld, het gebruik van alleen social media zou een vertekend beeld geven van welke plekken waardevolle zijn in het park. Onderzoek heeft laten zien dat wandelen, genieten van rust en natuur beleving de meest belangrijke functies zijn van stedelijk groen – meer belangrijk dan actieve of sociale activiteiten. Maar, actieve en sociale activiteiten zijn veel makkelijker om te observeren en te meten met ‘big data’ en daardoor overschaduwen ze de andere essentiële functies van groene ruimte in de stad. We moeten voorzichtig zijn hoe we deze subjectieve sociale functies meten, en vooral in de overgang naar een gedigitaliseerde maatschappij en ‘slimme steden’. Een slimme stad zorgt er voor dat haar parken en openbare ruimte gebruikt kunnen worden door iedereen die ze nodig heeft.